Off-season'ın başlarından kendi kendime düşünüyordum, Wizards sakatlıklarla boğuşup durdu, eh Arenas da dönüyor. O zaman bu takım küllerinden doğacak ve en çok gelişim kaydeden takımların başını çekecek Atlanta ile beraber. Atlanta yaptı bunu, hatta dehşet verici bir şekilde gerçekleştirdi ama Wizards konusunda çok ciddi şekilde yanılmışım. Bırakın bir adım da olsa ilerlemeyi, yerlerinde bile sayamadılar.
Geçtiğimiz sezon sorun oyuncularla ilgili değildi, en azından fatura oyunculara çıkarılamazdı. Yönetim ve koçtan kaynaklı problemler yaşanıyordu. Ancak bu sezon işler oldukça farklı ve iyice sarpa sarıyor. Geçtiğimiz sezon nisan ayının ortasında Saunders'ı getirdiklerinde belki bir şeyler değişir diye düşünmüştüm ama sorun bu sefer oyunculara döndü. Gerçi draft'taki ikinci tur haklarını Minnesota'ya verip Mike Miller ve Foye'yi aldıklarında çanlar çalmaya başlamıştı.
Her ne kadar Arenas sakatlıktan kurtulmuş gibi görünse ve Jamison da üstüne düşeni yapıyor olsa da takım içinde ciddi bir uyuşmazlık var. Foye ve Miller'dan gerekli sorumluluğu alamıyorlar, Haywood ve Butler'ın istikrarsız performansları da takımın ritmi tutturamamasına yol açıyor. Andray Blatche'nin zaman zaman gösterdiği parlak performanslar da olmasa takım Nets'e eş koşacak neredeyse.
Bu yazıyı yazmama sebep olan şey ise Arenas ve Haywood'un açıklamaları. Arenas'a takımın kazanması için oyunundan fedakarlıkta bulunup bulunmayacağı sorulduğunda Arenas;
"Takımda fedakarlıkta bulunması gereken bir tek ben varım zaten, diğerleri kendi oyununu oynayabilir." yönünde bir cevap vermiş.
Peki Haywood ne demiş?
"Büyük yeteneğin egoyu yenememesi çok sinir bozucu. Normalde 20 atıyorsanız ama atamadığınızda takım gene de kazandıysa kimin umurunda?? Biraz da bunu deneyip kazanmaya bakalım. Celtics'in yaptığı da bu. Pierce son çeyrekte 12 sayı atabilir. Ama takımca havaya girmişseniz ve kazanıyorsanız o bunu umursamaz. Bizim yapmamız gereken de bu. Salona girmeden kapıda egonuzu gözden geçirin, topu bırakın ve biraz savunma yapın."
İşte bu iki küçük açıklama Wizards'ın girdiği çıkmazın en güzel iki örneği. Eğer takım içinde huzuru, uyumu ve o "takım kimyası" dediğimiz şeyi sağlayamıyorsanız isterseniz Nash, Wade, LeBron, Kobe ve Howard'ı aynı takıma başlarına da Phil Jackson'ı koyun. Gene de konferans finalinden öteye gidemezsiniz..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder